دست و پا زدن و فریاد زدن همیشه نشانه بیداری نیست
گاهی نشانه خواب بودن ، کابوس دیدن و هذیان گفتنه ما ایرانی هاست
دیگه کاملا تبدیل شدیم به ملت زنده باد، مرده باد !
ما وطن نداریم مگر اینکه کسی به کوروش توهین می کنه
یا اسم خلیج فارس رو عوض کنه
یا آثارباستانی در حال نابود شدن باشن
ما دین نداریم مگر اینکه یکی یه جایی کاریکاتور پیامبر رو بکشه
یا تو حرم و اماکن مقدس بمب بزارن
یه روز مهران مدیری میشه قهرمان ملی و همه برای قهوه تلخش سینه چاک می کنن، فردا میشه مزدور حکومتی
یه روز حیثیت علیرضا افتخاری رو میبریم یه روز لیلا اوتادی میشه فاحشه
یه روز فوتبالیست ها دست بند سبز می بندن میشن افتخار ملی یه روز میرن با احمدی نژاد فوتبال بازی می کنن فحش شون میدیم
قبل از هر سری اخراجی ها میگیم ما فیلم این چماق به دست رو نمی خریم اما باز هم میشه پر فروش ترین فیلم سینما
یه روز میگن می خوان موسوی و کروبی رو بگیرن همه فیس بوک و دنیای مجازی و حقیقی میشه لینک و مطلب ….
خیلی از حر ف ها رو نمیشه زد فقط سر بسته میگم
ما همه از ظلم وستمی که بر ما رفته و میره بیقرار و بی تابیم ، موج شدیم و عده ای هم از هر قشری، سیاستمدار و هنرمند و ورزشکارو… خوب بلدن از این موج ما سواری بگیرن پشتک وارو بزنن و حالشو ببرن
گشت ارشاد از وقتی شروع شد که ما به خواهرامون گیر دادیم!
دیکتاتوری وقتی پا گرفت که به همسران مون و فرزندان مون زور گفتیم!
تقلب توی انتخابات از جایی آغاز شد که همه با برگه های توی جیبمون رفتیم سر جلسه امتحان!
دروغ از اونجا شروع شد که هر کدوم توی هر شغل و هر جایی که هستیم واسه کوچکترین منفعت بزرگ ترین دروغ ها رو گفتیم !
پرونده سازی ازاونجا پا گرفت که هر دفعه سه نفر از ما دورهم جمع شد پشت سر یکی دیگه حرف زدیم و تهمت زدیم و غیبت کردیم.
سانسور از جایی شروع شد که توی فامیل و دوست و آشنا تحمل کسی که باهامون مخالف باشه رو نداشتیم.
ما کمی متوهم شدیم…. همه 70 و چند میلیون این مملکت مثل ما نیستن که از صبح تا شب، خبر و گزارش سیاسی می خونیم و میدونیم آخرین باری که فلان زندانی سیاسی با خانوادش حرف زده چه روزی بوده !و دقیقه به دقیقه می دونیم تو این مملکت چه خبره ! کی چی میگه و کی کجا میره !
چند نفر از اطرافیانتون می شناسید که اصلا نمی دونن نوری زاد و توکلی و زید آبادی و ستوده و.. کی هستن؟! چند نفر رو می شناسین که به جای کسب آگاهی، نشستن پای تلویزیون و “فارسی وان” و “من و تو” و “الیسا کجاست” و “بفرمایید شام” می بینن!؟
1 مهر ، 13 آبان ، 16 آذر ، عاشورا ، هدفمند کردن یارانه ها… واسه هر کدوم از اینا هفته قبلش قرار بود این مملکت به هم بریزه اما کسی صداش درنیومد! من هم میدونم که نمیشه! اما انقدر با تبلیغات ساده لوحانه خودمون رو مسخره و مضحکه نکنیم! میدونید چرا نمیشه؟! چون هنوز از خودمون شروع نکردیم! چون نمیخوایم بپذیریم که ما هم ممکنه بد باشیم!
چند نفر از خانواده، دوستان، همکاران و آشنایان خودتون رو می شناسید که از صبح تا شب میگن : “اینا همه دستشون تو یه کاسه است آخرش هیچی نمیشه ، اینا همش بازیه ، بزار زندگی مون رو کنیم” و حتی گاهی همین حساسیت های ما به امور سیاسی مملکت رو مسخره هم می کنن…
بیاین قبول کنیم اگه حتی30 میلیون از این جمعیت هم شور و شعور کافی رو داشت این وضعیت اینجوری نبود.
ملتی که بنزین لیتری 700 رو بخره لیتری 1000 تومن رو هم می خره! ملتی که قیمت خودشو ندونه هر چیزی رو با هر قیمتی میخره.
مگه این بولیوی نبود که یارانه سوخت رو برداشت بعد با اعتراض مردم دوباره برگردوند؟!
ملتی که سه روز نمی تونه جلو شکمش رو بگیره و نره در نونوایی بربری نون بخره رو چه به آزادی و دموکراسی؟! در عوض واسه زندانی هایی که توی زندان اعتصاب غذا میکنن کمپین راه میندازن و پتیشن امضا می کنن!
مگه اون بازار نبود که اعتصاب کرد و به خواسته اش رسید؟!
یه نگاه به مباحثه هایی که توی همین چت روم، فیس بوک یا بقیه شبکه های اجتماعی و فضاهای مجازی اتفاق میفته بندازین، ببینید ملت سر هر اختلاف عقیده ی ناچیزی چه جوری به هم توهین میکنن و فحش ناموس رو به جون هم میکشن! فردا در یک فضای باز اینجوری می خوایم کنار هم زندگی کنیم؟!
از آریایی بودنمون فقط اسمش باقی مونده!!!
به جای بازی خوردن می خوام بازی کنم، فقط هم نقش خودم رو، زندگی خودم رو و نه چیز دیگه !
بزرگترین کاری هم که برای وطنم می تونم انجام بدم اینه که دروغ نگم، تهمت نزنم ، تقلب نکنم، زور نگم، فحش ندم، مال مردم رو نخورم، تحمل مخالفم رو داشته باشم، آگاه باشم و آگاهی بدم و اینا رو به هم نسل های خودم و نسل بعدی هم منتقل کنم.
من یقین دارم این اوضاع ، نمی تونه اوضاع مملکتی باشه که 70 میلیون انسانی که دروغ نمیگن ، تهمت نمیزنن ، تقلب نمی کنن و زور نمیگن ، توش زندگی کنن.
میگن رییس جمهور تقلب کرد، دروغ گفت، بی ادبی کرد، وعده های پوچ داد! خب مگه ما تقلب نمیکنیم؟ مگه ما دروغ نمیگیم؟ صبح تا شب چقدر قسم حضرت عباس رو میخوریم تا دروغ هامونو باور کنن؟ مگه ما بی ادبی نمیکنیم؟ مگه ما وعده ی پوچ نمیدیم؟ چقدر زیر قولمون زدیم تا امروز؟!
رییس جمهورِ یک مملکت سنبل یک ملت هست و با این اوضاع فعلی، سنبل ما هم بهتر از این نمی تونست باشه!!!