© Copyright Notification: This video is originally produced by IranTV on youtube (youtube.com/IranTV) and all rights are preserved for us. using our contents without permission results in our legal claim.
او در دیدار با جمعی از هنرمندان در پاسخ به هنرمندی که نسبت به وضعیت کشور انتقاد داشت حرف دلش را زد. او گفت بر همه مشکلات آگاهی دارد ولی اینها در برابر طرحها و برنامه های بزرگی که او و حکومتش در سطح خارجی و داخلی پیش میبرند قابل صرف نظر کردن است.
آقای خامنه ای باید به خوبی بداند و بخشهای امنیتی اش در وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه در بولتنهای مختلف برای او یادآوری کرده اند که اکثریت مردم نظر دیگری دارند و حاضر به تحمل این همه سختی نیستند. آنها اعتراضات و شورشهای مردمی را مهمترین خطر امنیتی داخلی می دانند.
قای خامنه ای شاید خود هم تصور نمیکرد که با سرکوب اعتراضات دی ماه ۹۶، اعتراضات آبان ۹۸ رخ دهد. و به خصوص با سرکوب خونین و کشتار وسیع معترضان باز در خوزستان و اصفهان و … دیگر کسی جرات کند به خیابان بیاید. شاید آقای خامنه ای مثل خیلی از دیکتاتورها به خصوص در پایان عمر دچار نوعی کری و کوری سیاسی شده و توانایی تحلیل سیر حوادث را از دست داده باشد. به هر حال واقعیت سخت و ملموس حکایت از آن دارد که آقای خامنه ای علیرغم دولت یکدست و استانداران نظامی دولتش نمیتواند نسبت به آستانه تحمل مردم غافل باشد. بازی با دم شیر (مردم ناراضی) میتواند برای او به آخرین خطایش تبدیل شود.
همین اشتباه محاسبه در باره آستانه تحمل دولتهای غربی و مشخصا آمریکا (و متحدش اسرائیل) نیز مصداق دارد. دولت بایدن و دول اروپایی نشان داده اند که حاضرند پرونده هسته ای را از دو پرونده دیگر یعنی موشکی و نیابتی (سیاست منطقه ای و نیروهای نیابتی جمهوری اسلامی) جدا کنند و برایشان تقدم و تاخر زمانی قائل شوند. این سیاست اسرائیل و عربستان و برخی دول دیگر منطقه را ناراضی خواهد کرد(البته آنها در نهایت پیروی خواهند نمود). ولی صبر آمریکا و متحدانش هم حدی دارد و معطل به نتیجه رسیدن وقت کشی پر ریسک ایران نمی‌مانند. شاید آنها به فرمول کم در برابر کم رضایت بدهند اما آیا آقای خامنه ای حاضر است کم بدهد و کم بگیرد؟
