lyrics & music : Omid Tootian
( عصیان )
دیگر کافی است
این همه ظلم ، این همه درد ، این همه سیاهی ، این همه نفرت
در سینه ام سخنی دارم
عصیان خواهم کرد
دوباره عصیان خواهم کرد
یک نفر در جستجوی برادرانش است
یک نفر سراغ دوستانش را می گیرد
و یک نفر اشکهایش را از گونه هایش پاک نموده و از ته دل گریه می کند
یک نفر برادرانش را انکار می کند
یک نفر دوستانش را از خود میراند
و یک نفر هموطنانش و خاک وطنش را میفروشد
از شدت ظلم و ستم گریه نکن
چشم امید به بیگانگان نداشته باش
دستان تنها مانده را به هم پیوند بزن
ایستاده بمان ، منشین و گریه نکن
ای دوست من بیهوده گریه نکن
به نامردان تکیه نکن
جدا شدن برازنده ما نیست
با آتش کینه تن ما را مسوزان
دوباره عصیان خواهم کرد
این ظلم نمیتواند بیش از این باقی بماند
پس از این روزهای تاریک
خورشید طلوع خواهد کرد ، به تو قول میدهم
نگو اما راه دور و دراز است
نگو در هر سو برایم دام پهن شده
یک روز با هم قدم در یک راه خواهیم گذاشت
وقت سحر شده بلند شو فرزندم
این جنگها روزی به پایان خواهد رسید
صلح و دوستی بر همه جا سایه خواهد افکند
نام ما بر کوهها حک خواهد شد
و شانه به شانه یکدیگر دست در دست هم خواهیم گذاشت
