حمایت اختیاری از دیپ پادکست:
https://www.patreon.com/deeppodcastiran
Instagram: Https://www.instagram.com/deep.podcast
Telegram Channel: Https://www.telegram.me/deeppodcast
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
لینک سایت امید فدوی:
https://omidfadavi.me/product/pdf-wha…
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
با وجود موفقیت های فوق العاده ای که رژیم تیتو به دست آورده بود اما اعتراضات و اختلاف های قومیتی همچنان وجود داشت. جمهوری های مختلف معتقد بودند که نظام حق مردم رو در همه جمهوری ها به طور یکسان ادا نمیکنه. مشکلی که تیتو با نظام پیچیده ای که در ابتدا به وجود اورده بود فکر میکرد بر اون غلبه کرده. در اواخر دهه 60 میلادی یک موجی از اعتراضات شروع شد. این اعتراضات بر ضد سیاست، اقتصاد و حتی هویت کلی نظام تیتو بود. اولین اعتراضات از بلگراد و صربستان شروع شد. معترضین معتقد بودند مدل جدید تجاری خیلی نابرابره.
بعد نوبت به کوزوو رسید. فقیرترین قسمت یوگوسلاوی که در اختیار صربستان بود. 88 درصد از جمعیت منطقه کوزوو، آلبانیایی بودند. درخواست اونها این بود که منطقه کوزوو هم باید یک جمهوری مستقل بشه. تصاویری از این اعتراضات موجود نیست چون وقتی اعتراض ها رو خوابوندند روزنامه ها شروع کردند سناریوی خودشون رو از اغتشاشات کزوو منتشر کردند. اونها معترضین رو اغتشاشگر و وحشی و مجرم معرفی کردند. با این حال تیتو به سرعت امکاناتی رو به منطقه کوزوو داد و یک دانشگاه در اونجا تاسیس کرد.
در نهایت در سال 1971 اعتراضات به کرواسی رسید چیزی که بهش بهار کرواسی میگن. کرواسی یکی از پولدارترین جمهوری ها به شمار میرفت. بعد از اسلوونی. رهبران این اعتراضات آزادی های اقتصادی بیشتری میخواستند و معتقد بودند درآمد هر جمهوری باید در همون جمهوری هزینه بشه. اونها میگفتند جمهوری ما خیلی پولدارتر از منطقه ای مثل کوزووعه. چرا ما باید از درآمدمون برای بهتر کردن زندگی اونها هزینه کنیم.
گفتیم کارخونه ها به دست کارگرهای همون کارخونه سپرده شده بود. برای اداره کارخونه، کارگرها باید به تعدادی از کارگرهای دیگر رای میدادند و از بین اونها یک هیات مدیره انتخاب میکردند. افرادی که کاندید بودند برای اینکه رای اکثریت رو بدست بیارن، قوی ترین قول انتخاباتی که میتونستن بدن این بود که حقوق ها رو افزایش میدیم. حالا فرض کنید بعد از چند سال هرکسی که انتخاب میشد باید حقوق ها رو افزایش میداد. کارخونه برای اینکه بتونه این حقوق های سرسام آور رو جبران کنه محصولاتش رو مجبور بود گرونتر کنه. خب شما حقوق بیشتری دریافت میکردید ولی از اونطرف همه چیز روز به روز گرونتر میشد و این یعنی یک تورم صعودی وحشتناک و همین تورم اعتراضات رو به شرایط اقتصادی افزایش میداد.
اعتراضات در بین دانشجوها رسوخ کرد و به اوج رسید. تا حدی پیش رفتند که حتی به خود شخص تیتو هم توهین میکردند. علاوه بر مسائل اقتصادی کم کم برای اولین بار بعد از جنگ جهانی دوم، بحث نژاد و قومیت هم به میون اومد. چیزی که با به روی کار اومدن تیتو قرار بود برای همیشه کنار گذاشته بشه.
مطابق هر سال مردم یوگوسلاوی در این روز دور هم جمع شدند تا تولد تیتو رو جشن بگیرند. اما اصلا خبری از اون برادری و اتحاد در کروات ها، صرب ها و کزوویی ها وجود نداشت. همه میدونستن که بعد از 34 سال، دیگه اثری از اون اتحاد قدیمی در یوگوسلاوی وجود نداره و همه فقط بخاطر وجود شخص تیتو با هم متحد هستند. تیتو در 4 می 1980 از دنیا رفت، اما سیستمی که او در یوگوسلاوی پایه گذاری کرده بود و بر پایه برادری و اتحاد همه اقوام و جمهوری ها بود همچنان زنده بود.
در 4 می سال 1980 تیتو رهبر کومونیست یوگوسلاوی از دنیا رفت. به مدت 35 سال او تونسته بود همه قومیت های مختلف رو در کنار هم نگه داره و نژادپرستی رو در خاک یوگوسلاوی از بین ببره. او نام سیاستش رو "برادری و اتحاد" گذاشته بود.
7 سال بعد از مرگ تیتو همچنان یوگوسلاوی یکپارچه بود. تیتو باعث شده بود که قوم گرایی های نژادپرستانه در کشورش از بین بره. در جمهوری صربستان "اسلوبودان میلاشویچ" دست راست رئیس جمهور صربستان بود، ایوان استامبولیچ Ivan Stambolić. تراژدی یوگوسلاوی از اونجایی شروع میشه که میلاشویچ بر علیه او قد علم میکنه.
داستان بار دیگه از کوزوو شروع میشه. درگیری های قومیتی در کوزوو دوباره شدت گرفت. استامبولیچ مورد اعتمادترین فرد در کابینه اش رو به اونجا فرستاد تا تنش ها رو از بین ببره، میلاشویچ. 88 درصد آلبانی با 12 درصد صرب تبار در منطقه کوزوو به شدت به جون هم افتاده بودند. در کوزوو میلاشویچ با ملی گراهای افراطی صرب دیدار کرد ولی اصلا از اونها حمایت نکرد و به اونها شعار همیشگی تیتو رو یادآوری کرد. برادری و اتحاد در یوگوسلاوی. چند روز بعد دوباره اعتراضات بالا گرفت. میلاشویچ به کوزوو رفت و در مجلسی صرب ها شروع کردند از جنایات آلبانی های کوزوو بر علیه اونها صحبت کردند. اونها میگفتند آلبانیایی ها یک کوزووی آلبانی میخوان و برای همین قصد دارند همه صرب ها را بیرون کنند. جو جلسه بسیار مسموم بود و هر صحبتی بر ضد آلبانی های کوزوو با تشویق همراه میشید. در بیرون جلسه بین صرب ها و آلبانی ها تنش بالا گرفت. پلیس کوزوو برای آرام کردن اعتراضات دست به خشونت زد. میلاشویچ از جلسه بیرون اومد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
لینک قسمتهای اول و دوم – فروپاشی یوگسلاوی
قسمت اول:
https://youtu.be/UHpdmLWVgLo
قسمت دوم:
https://youtu.be/p2OQnUoILAg
_____________________
NO COPYRIGHT INFRINGEMENT INTENDED
The footages are from a swedish documentary. I just use them for educational purpose and i dont own any of the footages.
منابع:
https://www.youtube.com/watch?v=hlOB2…
https://www.youtube.com/watch?v=FBISI…
https://www.youtube.com/playlist?list…
