تصاویری از هجوم مردمِ به جان آمده به کاخِ سران فاسد، ایرانیان را به وجد آورد

#اعتراضات_سراسری #گرانی #بیت_رهبری #خامنه_ای #سریلانکا

© Copyright Notification: This video is originally produced by IranTV on youtube (youtube.com/IranTV) and all rights are preserved for us. using our contents without permission results in our legal claim.

18 تیرماه در تقویم ایران با «جنبش دانشجویی» گره خورده و یادآور یکی از مهمترین اعتراضات در دو دهه اول پس از شورش 57 است. اعتراضاتی که چند سال بعد با شعار «اصلاح‌طلب، اصولگرا، دیگه تمومه ماجرا» با نظام و جناحین‌اش اتمام حجت کرد.اما امسال با فر رسیدن این تاریخ شاهد یک اتفاق مهم بودیم و آن این است که تلاش‌های جمهوری اسلامی برای اینکه جنبش دانشجویی ایران را به دو قطبی نیروهای اصولگرا و اصلاح‌طلب تبدیل و با این ترفند، «دانشگاه» را زیر سلطه خود بگیرد، ناکام مانده است و دانشگاهیان کاملا شعارها را از دو قطبی ساختگی و قلابی جکومت به اصل نظام روانه کرده اند و از سوی دیگر اکنوناین تنها دانشگاهیان نیستند که این روزها معترضند و از هر قشر و صنف و طبقه اجتماعی این روزها فریاد مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر خامنه ای و نه به ج ا سر می دهند. صف‌آرایی نسل‌های جدید دانشجویان که خود را متعلق به هیچیک از جناحین جمهوری اسلامی نمی‌دانند از دی ماه ۹۶ رفته‌رفته شفاف‌تر شده و به تازگی در بیانیه‌ی حمایت از شاهزاده رضا پهلوی نمود پیدا کرده است. بیانیهای که در آن، ۲۸۵ دانشجوی غالبا ساکن ایران با وجود همه خطرات امنیتی در دولت «قاضی مرگ» اعلام کرده‌اند که «۱۸ تیر» برای آنان نمادی از مبارزه برای گذار از جمهوری اسلامی است. آنها تأکید کرده‌اند «جنبش ایرانی برای رهایی از جمهوری اسلامی بیش از گذشته فراگیر شده است».
اما همزمان با 18 تیر که مطابق روال هر سال با تدابیر امنیتب شدید به خصوص در اطراف دانشگاه ها همراه شد، یک اتفاق ویژه موجب شد که فضایی الهام بخش برای ایرانیانی ترسیم شود که جانشان از حکومت فاسد ج ا به ستوه آمده است. اتفاقی ویژه که می تواند الگویی باشد برای حرکت های اعتراضیآینده در ایران. ایرانی که تحت حاکمیت ظالمانه ج ا اکنون در آن مردم از خط فقر به خط گرسنگی رسیده اند و دغدغه شان سیرکردن فرزندانشان شده است.
در خبر ها دیدیم که پس از هفته‌ها کمبود سوخت و غذا و دارو و تورم کمرشکن، امروز معترضانی که از سراسر کشور خود را به پایتخت رسانده بودند، به کاخ ریاست‌جمهوری در كلمبوی سریلانکا هجوم بردند و آنجا را اشغال کردند هزاران هزار معترض جان به لب رسیده که سرانجام ترس ها را کنار گذاشته و خود را از چنگ ظلم و فساد رها کردند . اقدامی که در پی آن رئیس جمهور فاسد این کشور به مکان نامعلومی گریخت. در این رابطه یک معترض سریلانکایی در مصاحبه با خبرگذاری ها سخنانی گفت که شاید برای مردم ایران کافی باشد : او گفت که پایان بازی؛ حاکمیت جمهوری سریلانکا در اختیار مردم است. نمی توان از آن چشم پوشی کرد… مردم پیروزند و فقط کافیست همه با هم بخواهند. گفتنی است که در سال ۲۰۰۵ راجاپاکسا، رییس‌جمهور سوسیالیست سریلانکا به قدرت رسید. سریلانکا نخستین کشوری‌ است که پس از به قدرت رسیدن مائو، چین کمونیستی را به رسمیت شناخت و همواره متحد آن باقی ماند. مقام‌ها و شرکت‌های چینی به راجاپاکسا و دولتش با عنوان سرمایه‌ی اصلی چین در سریلانکا می‌نگرند.

در سال ۲۰۱۲ چون دوباره کفگیر حکومت سوسیالیست به ته دیگ خورد، راجاپاکسا از دولت چین درخواست یک وام ۷۵۷ میلیون دلاری کرد. چینی‌ها با کمال میل پذیرفتند اما حالا شرایط وام تغییر کرده بود. وام اول با بهره ۱ تا ۲ درصد پرداخت شده بود که به نسبت وام‌های زیر نیم درصد کشوری مانند ژاپن برای پروژه‌های زیرساختی باز هم تا ۴ برابر بیش‌تر است اما وام جدید یک نرخ سود ظالمانه و وحشیانه دلشت: ۶.۳ درصد!