گفتگو با دکتر ناصر انقطاع برای تغییر مبدا تاریخ از اسلامی به ایرانی: تبدیل سال 1400 اسلامی به 2700 ایرانی
مبدا تاریخ ایران لازم است بر پایه یک اتفاق ایرانی باشد نه اسلامی. 2700 سال پیش، دیااُکو (دیاکو) بنیانگذار و اولین پادشاه دنیا بود که با رای مستقیم مردم انتخاب شد و از آنجا پایه و اساس ایران کنونی ما ریخته شد. نام دیاکو برگرفته از واژهٔ ایرانی -Dahyu-ka به‌معنی سرزمین است.
دیاکو نخستین پادشاه ماد بوده که 2700 سال پیش از آشوریان استقلال کسب کرده‌است. وی طرح و نقشهٔ ایجاد یک حکومت واحد ماد را در ذهن داشت و در یک دورهٔ بی‌قانونی در ماد، تلاش کرد تا عدالت را در دهکدهٔ خود اجرا کند و اعتبار و حسن شهرتی را به عنوان یک قاضی بی‌طرف بدست آورد. به این ترتیب حوزهٔ فعالیت او گسترش یافت و مردم روستاهای دیگر نیز به وی مراجعه می‌کردند تا اینکه سرانجام او اعلام کرد این جایگاه برای وی دردسرساز شده‌است و حاضر به ادامهٔ کار نیست. در پی این کناره‌گیری، دزدی و اغتشاش فزونی یافت و مادها گرد هم آمدند و این بار وی را به‌عنوان پادشاه برگزیدند.
نخستین کار دیاکو پس از به پادشاهی رسیدن، گماشتن نگهبانانی برای خود و نیز ساخت پایتخت بود. شهری که دیاکو برای این منظور برگزید در زبان فارسی باستان هگمتانه و به زبان یونانی اکباتان خوانده می‌شد که همدان امروزی دانسته می‌شود. هگمتانه به معنی «محل اجتماع» یا «شهری برای همه» است و اشاره‌ای است به گردهم آمدن طوایف مادی که سابقاً متفرق بودند.
از دیگر مزایای این تاریخ جدید علاوه بر اینکه بر تاریخ ایران باستان استوار است، آسان بودن تطبیق آن با تاریخ های هجری شمسی اسلامی است که در آن تاریخها عوض نمی شوند، مثلا سال 57 در تقویم جدید هم همان سال 57 است و به همین برای دیگر مناسبتهای تاریخی.
