حمایت اختیاری از دیپ پادکست:
https://www.patreon.com/deeppodcastiran
Instagram: Https://www.instagram.com/deep.podcast
Telegram Channel: Https://www.telegram.me/deeppodcast
_____________________
NO COPYRIGHT INFRINGEMENT INTENDED
The footages are from a Swedish documentary and BBC documentary. I just use them for educational purpose and I don’t own any of the footages.
منابع:
https://www.youtube.com/watch?v=hlOB2…
https://www.youtube.com/watch?v=FBISI…
https://www.youtube.com/playlist?list…
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سایت امید فدوی:
https://omidfadavi.me/
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
اما این حرف ها راه به جایی نبرد و اونها دست خودشون رو رو شده یافتند. در اون جلسه توجمان تنها شده بود و همه جمهوری ها بر ضدش شده بودند. توجمان مجبور شد در بین حضار قول بده که تمام اسلحه های غیرقانونی رو به دولت تسلیم کنه.
توجمان به کرواسی برگشت. ولی همین که پاشو به کرواسی گذاشت کاملا زد زیر قولش و گفت اسلحه ها رو تحویل نمیدیم.
اشپگلی به سرعت دنبال کسی میگشت که بهش خیانت کرده و اون فیلم رو به دست دولت داده. در اون جلسه 3 نفر بودند. خود اشپگلی، و دوتا دوست و فرمانده کاملا قابل اعتمادش. اما یکی از اون ها طرفدار یکپارچه بودن و اتحاد یوگوسلاوی و مخالف جدا شدن کرواسی بود. او یک دوربین رو در تلویزیون اتاق جلسه کار گذاشته بود.
دیگه اعلام جنگ رسمی شده بود. میلاشویچ معتقد بود تنها راه باقی موندن فدرال و یکپارچگی یوگوسلاوی اینه که ارتش وارد کرواسی بشه و ارتش مستقلی که کروات ها ساختند رو خلع سلاح کنه. اما ارتش برای ورود نیاز به رای شورای ایالتی داشت. جایی که همه جمهوری ها باید رای میدادند.
شورایی تشکیل شد و همه نمایندگان از جمهوری های مختلف یوگوسلاوی اومدند تا تصمیمی برای ورود ارتش به کرواسی بگیرند. نمایندگان وارد جلسه شدند. رفتارها بسیار سرد بود. بیشتر جلسه در سکوت میگذشت.
زمان رای گیری فرا رسید. نماینده صربستان به 5 رای از 8 رای شورا نیاز داشت. مونتنگرو رای مثبت داد. سه متحد صربستان که گماشته های میلاژویچ بودن رای مثبت دادند یعنی کوزوو، وویوودینا و مونتنگرو. در مقابل کرواسی، اسلوونی و مقدونیه رای منفی دادند. فقط مونده بود رای بوسنی و هرزگوین. اگه بوسنی رای مثبت میداد ارتش باید وارد کرواسی میشد در غیر اینصورت ورود ارتش به جنگ داخلی مختومه بود.
یه توضیحی راجع به بوسنی و هرزگوین بدیم. منطقه بوسنی منطقه ای بود که از همه قومیت ها در اون بودند. هم صرب ها بودند هم کروات ها بودند و هم بوسنی ها. از طرف دیگه همه دین هایی که در سایر قسمت ها بودن رو هم تو خودشون داشتند. یعنی هم مسلمون داشتند هم ارتودوکس و هم کاتولیک اما بیشتر مسمان بودند. بخاطر همین بوسنیایی ها میدونستند اگه جنگ داخلی در یوگوسلاوی شکل بگیره و یوگوسلاوی از هم بپاشه بدون شک یک فاجعه در جمهوری اونها اتفاق میفته. جنگ داخلی باعث افزایش نژادپرستی و قوم گرایی در بین اقوام و ملیت های یوگوسلاوی میشه و وقتی شما از همه قومیت ها در منطقه خودت داری بدون شک افزایش نژادپرستی برای شما مرگبار خواهد بود.
فشار روی "بوگیچ بوگیژویچ" نماینده صرب بوسنی بسیار زیاد بود. به او گفتند زودباش رای بده، همه چیز به رای تو بستگی داره. در نهایت اون رای خودش رو داد. بوسنی مخالف ورود ارتش به کرواسی بود.
اسلوبودان میلاشویچ زیر بار نرفت. او اعلام کرد که دیگه شورای ایالتی رو قبول نداره و ارتش باید بدون در نظر گرفتن قانون ایالتی وارد کرواسی بشه. میلاشویچ میخواست قانون رو زیر پا بزاره و تصمیمات ارتش رو به عهده خود فرماندهان ارتش بزاره نه شورای ایالتی. اما نمیدونست جواب غرب به این تصمیم چی میتونست باشه. بدون شک آمریکا با این اقدام غیر قانونی موافق نخواهد بود.
صرب ها به سمت متحد همیشگیشون رفتند. وزیر دفاع یوگوسلاوی به صورت پنهانی به موسکو رفت و با وزیر دفاع شوروی دیدار کرد. درخواستشون یک چیز بود:
اگر ما با کروات ها وارد جنگ بشیم و آمریکایی ها مداخله کنند، آیا شوروی از ما حمایت میکنه؟
شوروی به اونها اعلام کرد هرگونه تهدید آمریکایی ها رو نادیده بگیرند. ژنرال کادیویچ کاملا با حمله موافق بود و همه چیز برای ورود ارتش به کرواسی آماده بود. ولی وقتی زمان حمله فرا رسید کمی شک داشت. کادیویچ معتقد بود آمریکایی ها این رو یک کودتا میدونند و این، وضعیت رو برای یوگوسلاوی بدتر میکنه و قطع ارتباط یوگوسلاوی با غرب میتونه کشور رو وارد بحران بزرگی بکنه. کادیویچ دستور حمله رو صادر نکرد.
در این زمان توجمانرئیس جمهور کرواسی برنامه اصلی خودش رو به صورت رسمی اعلام کرد. کرواسی قصد داره از یوگوسلاوی جدا بشه.
توجمان و میلاژویچ با هم مذاکره کردند و بر سر یوگوسلاوی جدید به توافق رسیدند. میلاشویچ در ظاهر با توجمان به توافق رسیده بود اما در واقع نقشه دیگه ای داشت. دو هفته بعد جنگ در خاک کرواسی آغاز شد.
در 25 ژوئن سال 1991 جمهوری کرواسی اعلام استقلال کرد. کروات ها اعلام کردند دیگه بخشی از یوگوسلاوی نیستند و از کشورهای دیگه خواستند تا اونها رو به رسمیت بشناسند. اما توجمان هنوز میترسید. او میترسید که صربستان، بزرگترین جمهوری یوگوسلاوی اونها رو نابود کنه. در پی این اقدام اسلوونی ها هم در همان روز اعلام استقلال کردند.
اسلوونی ثروتمندترین جمهوری یوگوسلاوی بود و از نظر مرزهای غربی بسیار برای یوگوسلاوی مهم بود. آیا یوگوسلاوی بدون جنگ و درگیری اجازه میده به همین راحتی این منطقه مهم ازش جدا بشه؟
ارتش تانکهاش رو به سمت اسلوونی به حرکت دراورد. اسلوونی ها با نیروهای پلیس محلی و یک ارتش تازه تاسیس بسیار ضعیف میخواستند مبارزه کنند
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
لینک هر سه قسمت فروپاشی یوگسلاوی
قسمت اول:
https://youtu.be/UHpdmLWVgLo
قسمت دوم:
https://youtu.be/p2OQnUoILAg
قسمت سوم:
https://youtu.be/txJkK8_qZAk
